Tabs: Blog | About Us |

22.2.07

licence TO KILL[the other side]

μερες εχουν κιολας περασει απο το 2007
ποιος μετραει;
ποιος κερδιζει;
ποιος χανει;ποιος ζει;
νυχτα στη πολη




βαλε το αγαπημενο σου τραγουδι
εισαι μονος στο δωματιο σου
κλεισε το φως
ο χτυπος του ρολογιου
της καρδιας σου





φωτα,καμερα,action.εισαστε ετοιμοι;
μη φοβασαι
ο χρονος ειναι μονο μια λεξη
το πρωτο βημα ειναι παντα το πιο δυσκολο
η ζωη σου ποτε δε θα ειναι η ιδια
μη το βαλεις στα ποδια




σας λειψαμε;
εμενα μου λειψατε
εισαστε ξυπνιοι;
ασφαλως ειστε ξυπνιοι
θελεις να σου πω ενα μυστικο;
φυλας μυστικα;

οσο μεγαλωνεις τοσο πιο μονος εισαι








ολοι εχουμε χασει κατι που
ψαχνουμε απεγνωσμενα να βρουμε
τι ψαχνεις;
τι γραφεις στα σκονισμενα παρμπριζ;
ολοι εχετε ενα μυστικο





απο που ερχεται η αναγκη να
ανακαλυψεις τη σκοτεινη πλευρα;
καποιοι αλλαζουν απο επιλογη
αλλοι δεν εχουν επιλογη
δε μπορεις να ξαναφτιαξεις τη πραγματικοτητα
μην υποχωρεις
δεξου την οπως ερχεται
δεν υπαρχει αλλος τροπος








αυτη η πολη εχει αλλαξει πολυ
ολοι ειναι μονοι σε αυτη τη πολη
ποιος θα σε φροντισει;
ποσες γλωσσες πρεπει να ξερεις;
τι φοβασαι;
γιατι διαλεξες να ζησεις ετσι;
ποσοι σαν κι εσενα ειναι εκει εξω;
που θελεις να πας;
που ειναι η ευκαιρια σου;

υπαρχει κατι που αξιζει να αγωνιστεις;








δε ξερεις;
το χειροτερο πραγμα ειναι να ξερεις πολλα
ειμαστε ακομα παιδια
δε ξερουμε ουτε τι κανουμε,ουτε πως
παραπαταμε
νυχτα στη πολη
σκοταδι
δεν υπαρχει τιποτα να δεις.
η αγαπη γινεται μισος.
δε θελεις να δεις.

μερικες φορες τιποτα δε σου φαινεται σωστο








ερωτας χωρις ανταποκριση
τηλεφωνα με λαθος νουμερο
mail που επιστρεφονται,error
μετα βιας μιλας
ανωνυμος και μονος
ποσα εχεις ξεχασει;
εχεις πει ποτε δε θα σε ξεχασω;

δεν εχει μεινει μερος για να κρυφτεις








θελεις να ακουσεις μια ιστορια;
γονατισε,βαλε το ματι στη κλειδαροτρυπα,
και θα σου πω τι βλεπεις
η νυχτα ειναι πιο σκοτεινη πριν ξημερωσει
μια στιγμη αναπαντεχης τρυφεροτητας
πως θα βρεις τροπο να της μιλησεις;
στη ζωη δινεις η παιρνεις.
δε μπορεις παντα να επιλεξεις.

αφησε τον να σε παει σπιτι.
αφησε την να σε πιασει.
πιασε με αν μπορεις









ψαχνεις στη σκοτεινη πολη
ειναι εκει εξω
περιμενεις με κομμενη την ανασα
ξερεις ποια ειναι η αληθεια;
καποιοι εγκαταλειπουν.
καποιοι κουραζονται να προσπαθουν

καποιοι συνεχιζουν,επιβιωνουν
μην το υποτιμας.

η επιβιωση ειναι πιο δυσκολη απ'οτι ακουγεται







καποιοι δε μπορουν να τα παρατησουν
νυχτα στη πολη
θελεις να δεις περισσοτερα;
δε θελεις πολλα
.θελεις παντα περισσοτερα

θελεις να δεις τη συνεχεια;
τη χρονια με τα 2 μηδενικα και το 7;

licence to kill








ποιο ειναι το τυχερο σου νουμερο;
θελεις να παιξεις;
ξερεις πως παιζεται;
φοβασαι;
καλα κανεις και φοβασαι

αυτο δεν ειναι ενα παιχνιδι












ειναι ομως το
μονο που εχουμε



[oi λεξεις:απο το editorial του Φ.Γεωργελε στο τευχος 150 της A.V.
o ηχος:A Song for the Europe απο τους Roxy Music
η εικονα:ο Ivan και η Μarina,2,πιθηκακια απο το ζωολογικο κηπο του Λονδινου
κι εγω να ονειρευομαι ακομα μικρα θαυματα .
καθως λερωνω το νερο...]
Dreams

Ετικέτες


Permalink για το "licence TO KILL[the other side]"

10 Comments:

Blogger ΠΡΕΖΑ TV said...

Τα σεβη μου.

22 Φεβρουαρίου 2007 στις 10:51 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αλήθεια = το αντίθετο της λήθης. Η πληροτητα της μνήμης είναι η αλήθεια μας.

Πέραν τούτου, με άφησες βουβό. Και συγκινημένο.

22 Φεβρουαρίου 2007 στις 1:54 μ.μ.  
Blogger greekgaylolita said...

αστα σεβη βρε Νικο μου:)

αληθεια.ναι.και τρυφεροτητα.αναπαντεχη.και για αυτο πολυτιμη.σε ευχαριστω mpampaki μου

22 Φεβρουαρίου 2007 στις 2:06 μ.μ.  
Blogger oistros said...

"Πόσο γλυκά με σκοτώνεις" που θα μουρμούριζε κι η Αλέκα. Σας ευχαριστώ που περάσατε :)

22 Φεβρουαρίου 2007 στις 2:25 μ.μ.  
Blogger Rodia said...

Υπέροχος! όπως πάντα.

Παίρνω το σχημα που μου δίνεις:
όταν θυμώνεις, τα αγκάθια του αχινού,
κι όταν πονάς, το στρογγυλό της ασπιρίνης...

:-)) φιλάκι απαλό από μένα

22 Φεβρουαρίου 2007 στις 5:29 μ.μ.  
Blogger Olyf said...

viewtifull! (as always)

22 Φεβρουαρίου 2007 στις 7:39 μ.μ.  
Blogger greekgaylolita said...

εγω ευχαριστω Αννα μου για την προσκληση

αχ,πολλες φορες αγκαθινη και ασπινος σε αγαστη συνεργασια,ασχηματιστοι παραμενουν(αλλα το παλευουμε.
φιλακι κι απο εμενα Ροδια μου:)

σε ευχαριστω olyf μου

23 Φεβρουαρίου 2007 στις 2:58 π.μ.  
Blogger ellinida said...

Μιά αναπάντεχη στιγμή τρυφερότητας, αυτό είναι το μυστικό. :)

24 Φεβρουαρίου 2007 στις 10:15 π.μ.  
Blogger greekgaylolita said...

I

remember

lost

in

wonders

24 Φεβρουαρίου 2007 στις 2:57 μ.μ.  
Blogger zouri1 said...

παρα πολυ ωραιο.Σαν να στο ελεγε καποιος διπλα σου.

24 Φεβρουαρίου 2007 στις 4:18 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home